GRY-PLANSZOWE.pl

Tym, których w Marrakeszu uwiera element losowy, może podejść taki oto pomysł:
Każdy z graczy dostaje kartę jak na obrazku:

Po wybraniu kierunku ruchu Hassana, gracz zasłania jedną ręką kartę a drugą obraca ją wybranym bokiem do planszy. To samo robi gracz po jego prawej stronie (którego wykonywał poprzedni ruch). Obaj odsłaniają karty i ustala się, ile pól naprzód idzie Hassan. Można to opisać na dwa sposoby:
1) Hassan idzie naprzód o sumę znaczków, o ile nie jest większa niż 4, bo jeśli jest, to idzie o taką sumę pomniejszoną o 4.
2) Hassan idzie naprzód o sumę znaczków, o ile nie jest większa niż 4. Jeśli jeden gracz wybrał 4 znaczki, to idzie o tyle, ile wybrał drugi gracz. W pozostałych przypadkach idzie naprzód o tyle, ile łącznie wybrano półksiężyców.
Jak łatwo zauważyć, niezależnie, co wybrał ruszający się gracz, zawsze możliwe są wszystkie cztery wyniki. To samo oczywiście działa w drugą stronę.
Gdyby ktoś chciał dodać jednak jeszcze jeden smaczek, to można przyjąć, że jeśli obaj wybrali taką samą stroną karty, to gracz ruszający się może zmienić wynik o 1 (choć dalej w zakresie 1-4).

Grasz lub grałeś z tymi kartami?
Jeśli tak, to jakie masz refleksje?

Oj nie - zupełnie o tym pomyśle zapomniałem. Warto zwrócić uwagę na datę tamtego posta... Lecz dzięki za przypomnienie tematu. Choć w sumie to ta gra ma sporo uroku właśnie przez tę zabójczą losowość. Tak, czy owak, może kiedyś spróbuję.

Tak, wiem, widziałam datę tamtego posta.
Jednak jednocześnie oznacza ona, że więcej było czasu żebyś mógł spróbować.
Też się właśnie zastanawiałam się na ile ingerencja w ten aspekt gry wyjdzie grze na dobre, stąd pytanie o ewentualne refleksje.